Σίγουρα θα σας έχει τύχει στον δρόμο αδέρφια να σας προσφωνήσουν «μάστορα» κι από μόνη της η λέξη σας έκανε να αναρωτηθείτε. Μα μοιάζω με μάστορα; Άραγε εκείνος ο μουστακαλής που σε φώναξε έτσι σε ειρωνεύεται ή μήπως είναι απλώς μια ένδειξη φιλικής διάθεσης; (καλά άμα είσαι κοριτσάκι με μπούκλες και ροζ κοκαλάκια και σε φωνάξουν «μάστορα», μην ανησυχήσεις μάλλον έχεις πέσει σε κάφρο...)
Τι διάολο τελικά είναι ο «μάστορας» και πως μπορεί κανείς να κατακτήσει αυτόν τον ένδοξο τίτλο; Καταρχάς πρέπει να σημειώσουμε πως ο τίτλος του «μάστορα» είναι κάτι σαν τίτλος ευγενείας μα πιότερα ανώτερο από εκείνον του «Δούκα» ή του «Μιλόρδου» και μόνο ελάχιστοι φέρουν τα πραγματικά χαρακτηριστικά αυτού. Καλύτερα όμως να μιλήσουμε για τις βήματα που πρέπει κανείς να υπομείνει μέχρι να φτάσει στην κορυφή του «μάστρο»...
Στην αρχή ξεκινάς σαν «πουτανάκι». Πρόσεξε αδερφέ, ούτε καν σαν ΒΟΗΘΟΣ ΤΕΧΝΙΤΗ. Άλλο το πουτανάκι κι άλλο ο βοηθός. Σαν πουτανάκι κουβαλάς την εργαλειοθήκη, φτιάχνεις φραπεδάκι στον «μάστορα», του ανάβεις το τσιγάρο, του κάνεις μασάζ (με εξαιρετική προσοχή καθότι ο μάστορας σαν μέγιστος γαμιάς μπορεί και να στην «κάνει»...) και τον ακολουθείς ΑΜΙΛΗΤΟΣ, ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΟΣ και ΑΟΡΑΤΟΣ!!! Σε καμία μα καμία περίπτωση δεν έχεις το δικαίωμα λόγου. ΔΕΝ ΜΙΛΑΜΕ ΠΟΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΜΑΣΤΟΡΑ. Κι αν μας ρωτήσει κάτι (που αποκλείεται) τότε απλώς εκφράζουμε την άποψη μας με την ένδειξη της απορίας στο πρόσωπο που θα ακολουθήσει ο θαυμασμός για την λύση που θα δώσει το αφεντικό μας.
Το επόμενο βήμα είναι ο «βοηθός». Τον ξέρετε οι περισσότεροι μα τον έχετε αγαπήσει σχεδόν όλοι. Ο «βοηθός» στέκεται με καμάρι δίπλα στον «μάστορα» καθώς είναι ΑΞΙΟΣ να τον συνοδεύσει στο πρόβλημα της βλάβης και να εκτελέσει ανταυτού μικρές μα σημαντικές εργασίες, όπως: βίδωμα, ξεβίδωμα, χτύπημα με σφυρί, τοποθέτηση σκάλας και καθάρισμα, μα το πιο σημαντικό όλων είναι το δικαίωμα της σκέψης και του λόγου που αποκτάει ο «βοηθός». Βέβαια δικαίωμα στην γνώμη του έχει αποκτήσει αλλά πρέπει αν σημειώσουμε πως οτιδήποτε λέει ο βοηθός είναι «παπαριές» ή «μαλακίες». ΜΟΝΟ Ο ΜΑΣΤΟΡΑΣ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ, ποτέ ο βοηθός.
Προστάτης του «βοηθού» είναι ο Τάσος Κωστής (βλ. Βοηθό στην «Μεγάλη Απόφραξη» με τον Κ. Τσάκωνα) και επίσημη αργία-γιορτή η 31η Φεβρουαρίου.
Όχι. Το επόμενο σκαλί δεν είναι ο «μάστορας» καλέ μου φίλε. Τα μεταξωτά βρακιά του μάστορα θέλουν κι επιδέξιο κώλο, οπότε κάνε υπομονή. Προς το παρόν είσαι απλά «τεχνίτης». Ναι, ναι μπορεί να σε φωνάζουν «μάστορα» οι περισσότεροι μα ξέρεις βαθιά μέσα σου πως ακόμη δεν είσαι. Κάτι σου λείπει... κι αυτό το κάτι είναι τα 15-20 παραπανίσια κιλά και η εμπειρία στον τρόπο με τον οποίο κοιτάς τους πάντες μα και το πως ρουφάς τον γκαιφέ σου. Είσαι νινί ακόμη...
Έφτασες ναι. Έπειτα από 25-30 χρόνια δουλειάς... Ε ΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΣΑΙ ΜΑΣΤΟΡΑΣ μεγάλε. Τι να μας πουν και οι άλλοι από την ζωή τους; Ολόκληρη η ζωή τους, μια μέρα απ’ την δική σου...
Άπαντες σε ψάχνουν καθώς ΜΟΝΟ ΕΣΥ, ΝΑΙ ΕΣΥ μπορείς να δώσεις την λύση. Τους αφήνεις να το σκεφτούν, να πελαγώσουν κι έπειτα σαν από μηχανής χοντρός..ε...θεός σκας μύτη και με 2 κινήσεις μονάχα διορθώνεις τα πάντα. Από πυραυλοκίνητο ελικόπτερο μέχρι τσιμπιδάκι για τα φρύδια. Δεν παίζει να έχεις κάνει εσύ το λάθος, σίγουρα κάποιος άλλος έκανε την μαλακία και τώρα εσύ πρέπει να βγάλεις το φίδι από την τρύπα. Πρέπει γιατί κανένας άλλος δεν μπορεί και όπως λέει η Ηλέκτρα, “a man got to do what a MAN got to do…” and you are THE man. Not just a man…
Το όνομα σου θρύλος στην πιάτσα. Σε θυμούνται όλοι και χαμογελούν γιατί υπήρξες one of the best, αν όχι THE TOP. Κι αν έλυσες κι έλυσες προβλήματα, αν έφαγαν ή δεν έφαγαν ψωμάκι από σένα παιδιά και φαμίλιες. Τώρα ήρεμος που πορεύτηκες σαν άξιος μάστορας μέσ’ την πουτάνα την ζωή, αφήνεις χώρο για τις επόμενες γενιές αφού δεν υπάρχει πλέον κάτι να κατακτήσεις. Είσαι πλέον «μάστρο-Κώστας» και μονάχα ο θεός μπορεί να σε κοιτάξει στα μάτια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου